Wat hebben we de afgelopen dagen nog van onze to-do-lijst mogen strepen?
Begonnen aan de nieuwjaarscadeautjes: vloerkussen met eps-parels en met verwisselbare hoes genaaid. Hoes nummer 2 is nog in de maak. Blijven trainen op de hoekjes en het kaarsrecht instikken van de rits!
Ter bestrijding van de koude poep en billen: eindelijk – eindelijk! – de wollen winterbroek die al sinds dit voorjaar bijna-maar-nog-niet-helemaal klaar was, voorzien van een knoopsgat en knoop. Zal ongetwijfeld van pas komen de volgende dagen.
Geknipt en geknipt en geknipt: lapjes voor nieuwe kussens.
Een paar leuke dingen gezien op de Eco Urban Crafts Markt in het Huis van Alijn, zoals de kaartjes van het Ministerie van Unieke Zaken – Dpt. Verwensingen en de gerecycleerde meubels van Atelier Dee.
Hier en daar een beetje opgeruimd. Een beetje, want eigenlijk is dat hier toch geen avance. We doen gewoon een hoop weg om plaats te maken voor een andere.
En vernomen dat deze week ‘mijn’ Peleton van Walter D’Hoogh eindelijk weer naar huis komt, na maanden pronken op de expo Koers in het wielermuseum van Roeselare. Hip hoi, hip hoi! Ik kijk er echt naar uit om hem weer op zijn plaats te hangen.
hey veerle,
dat ene sixties stofje komt me bekend voor! Ik ben benieuwd naar wat voor moois men in Moscou van oude gordijnen kan maken…